Bakıcı buldum:(
(12.07.2011) Homeoffice bir iş yapıyorum. haftada bir kaç kez toplantı yada eğitim, seminer vs oldugunda evden dışarı cıkıyorum. Salonun bir köşesinde ofisleştirmeğe calıstıgım yemek masasının 1 m2'si artık yetmemeğe basladı bana zira. İçim sıkılmaya ve ev hanımı, bakıcı, iş kadını, anne vs kişilik çatışmalarım beni mutsuz etmeye basladı:) üstelik tüm gün pijamalarıyla yaşayan bir insan (öküz mü demeliydim?) olarak, iş disiplinine girmek bir yana işten güçten, hayattan iyice soğumaya basladım. Hayat sadece oğlumdan ibaret şu an ve ben mutsuz olursam ona hiçbir faydam olmuyor bunun da farkındayım. Dolayısıyla bir yandan da artık calısmak istiyorum. kendime gelmek ve biraz nefes almak için. En son oğlum 7 aylıkken ona bir bakıcı bulmaya karar vermiştim ve güvenilir birini de bulmuştum. 2 gun bizimle calıstıktan sonra bu işten vazgectigimi söylemiştim:=) cunkuu oğlum daha cok kucuktu bana göre.. Ona oyuncaklarıyla oynamayı öğr...