Kaderin önüne geçilmez
diye bir laf vardır. Neden önüne geçmek gibi bir çabamız var. Olmasın. Hayat
önümüze çıkan her zorluğa, her acıya rağmen yani kaderin kötü oyunlarına rağmen
yaşanılası…
Bardağa dolu tarafından bakmak mı dersiniz Poliyannacılık mı
bilmem. Acılarla yaşanmıyor bunu bilirim. İnsan yine hayata tutunmaya, yine
sevmeğe başlıyor. Unutabiliyor ki zaten teselli bulabiliyor, kaybettiği
kişininkine benzeyen gözlerde, sözlerde.
Unutmak yaşamaya yol veriyor ama acı da veriyor aynı zamanda.
Bir daha hiç hatırlamamaktan korkuyor insan… Ama bir fotoğrafla veya 20 sene
öncesine ait nostaljik bir eşyayla kendi çocukluğuna, sevdiğine, kaybettiğine
kavuşuyor yine yeniden hayalinde de olsa.
19 yaşında, üniversite ikinci sınıfa başlayacağım günden 1
gün önce babamı kaybettim, kanserden. Üniversiteye gidip rica etmiştim
öğretmenlerimden ‘’3-4 ay devam etmesem de sınavlara girebilir miyim, babam
rahatsız’’ demiştim yutkunarak. Biri hariç hepsi ‘’tabi’’ demişti. Birisi ha
bir yumruk atmıştı, ha bunu söylemişti ‘’beni ilgilendirmez, kalırsın!’’.
Doğruydu aslında, onu ilgilendirmezdi. Hafızamdan silinmeyen bir insan olarak
hayatımdaki yerini aldı.
15 yıl oldu babamı kaybedeli, tıp her geçen sene ilerliyor.
Eskisi kadar karamsar değil tablolar. Bu yazımı okuyup, karamsarlığa kapılmaz
kimse umarım. Kanser ayında duygularım depreşti, biliyorum aranızda benim gibi
of çektiğinde karşı dağları yıkabilecek onlarca insan var. Ne yazık ki.
Yadediyorum o günleri ay’ına uygun olarak.
Sevgileri yarınlara
bıraktınız demiş Behçet Necatigil… ‘’Çekingen , tutuk, saygılı. Bütün
yakınlarınız sizi yanlış tanıdı. Bitmeyen işler yüzünden (siz böyle olsun
istemezdiniz). Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi. Kalbinizi dolduran
duygular. Kalbinizde kaldı...’’
Babamı kaybetmeden 1-2 gün önce, ona ilk kez ‘’seni çok
seviyorum baba biliyor musun?’’ dedim. Bizler o zamanlar söylemezdik böyle
cümleleri birbirimize nedense…
O kadar şanslıyım ki
şöyle dedi: ‘’ben de seni’’!
Çocuklarıma her gün defalarda ‘’seni seviyorum’’ dememin
sebebi budur. Sevgileri yarınlara bırakmak istemediğimden.
Siz de bırakmayın.
Designed by Freepik
