annok ve minnok hikayeleri

Ekofit ve Anne Bebek dergisinin ortak düzenlediği bir toplantıya katıldım, geçen haftalarda. Önce  Diyetisyen Gizem Şeber  çocuk beslenmesi ve çocuk beslenmesinde dikkat edilecek konulara değindi. Çağımızın vebası  OBEZİTE ’den bahsetti. Bildiğimin ötesinde yaygın olduğunu öğrendim ve inanamadım! Üzerine 1-2 gün önce çocuk doktorumuzun da obeziteye karşı önlem almak gerektiğine dair konuşması, tuz biber oldu! (Ek bilgi: her türlü meyve suyu (kandaki şekeri aniden yükselttiğinden) Efe ve Cemre için yasaklandı! Siz de cocuklarınıza içirmeyin! Meyvenin kendisini yesinler mümkünse) Obezite Nedir? Obezite günümüzde gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin en önemli sağlık sorunları arasında yer almaktadır. Obezite genel olarak bedenin yağ kütlesinin yağsız kütleye oranının aşırı artması sonucu boy uzunluğuna göre vücut ağırlığının arzu edilen düzeyin üstüne çıkmasıdır.  Diyetisyen Gizem hanım, şekerli gıdaların çocuk beslenmesinde yer almasının sakınc...

Önceki yazı: Kardeş Şart ! Bir kardeş yapmak şu an bizlerin şartlari icin çok zor görünse de önce var olan düzeni şöyle değistirmek ve şunlara dikkat etmekte fayda var. Ben başıma gelenlerden tecrübeliyim, işinize yarar belki bu yazıklarım; -Öye bir sistem kurun ki bu çark siz olmadan da dönsün! Ne demek istediğimi okudukça anlayacaksınız.. -İlk çocuğunuza çok düşkünsünüz her şeyini ben yapayım, aman bensiz uyumaz, aman bensiz yemek yemez! Demeyin. Bundan vazgeçin. Bu altın kural! -ilk çocuğu babaya devredin yavaş yavaş... Babayla bütün gününü geçirebilecek duruma gelsin, babası ona her öğününü yedirebilsin (çok önemli), çişini-kakasını yaptırabilsin, altını temizleyebilsin..vs  -Mümkünse hamile kalmadan önce veya siz hamileyken, her haftasonu 1 kez babayla dışarı çıksınlar. Alışverişe, parka, tiyatroya, ekmek almaya.. -Babanın yanı sıra anane, babaanne, diğer akrabalardan kim varsa yakınınızda 1-2 saat de olsa orada tek kala...

Çoğumuzun kardeşi var. Öyle değil mi? Eskilerin yaşam tarzı daha müsaitmiş çok çocuklu olmaya. Zaman kötü değilmiş bu kadar ya da herkes kötülüklerden bu kadar haberdar değilmiş belki de?:)  Çocuklar akşamın körüne kadar dışarda oynasa bile, anneler aman nerede bu çocuk telaşına kapılmazmış. Abiler , ablalar anne-babalık ederlermiş tabi kendilerinden küçüklere. Kimsenin gözü ondan arkada kalmazmış bence. 'Oğlum Ayşe'yi görürsen söyle de eve gelsin' bir ç agrı atmak gibi bir şeymiş o donemde. 'Ayşeee annen seni çağırıyoo!’ da sesli mesaj :) Çalışan anne sayısı da azdı tabi, anneler birbirleriyle arkadaştan öte akraba gibi olurdu (hatırlıyorum). Mahalle aralarında, kaldırımlarda, varsa bahçede, bir bankın üzerinde oturulur; 'çay koydum komşu hadi gelin',  'börek açtım seninkinler sever' şeklinde bir o komşuyla bir bu komşuyla günler geçer, ‘hadi benim bey geliyor’ diyerekten sonlanırmış muhabbetler,şimdinin ‘hadi öptm bye’ı. Şimdi çoğu anne çalış...