annok ve minnok hikayeleri

Pek çoğumuz için sosyal medyaya giriş, şüphesiz Facebook’la başlamıştır. Sadece tanıdığımız insanlarla arkadaş olmaktan ibaret olan, daha adının sosyal medya olduğundan bile habersiz olduğumuz bu platforma sonradan Twitter denen, öncelikle rumuzlarla kullanılmaya başlayan bir mecra daha eklendi… Sosyal medyada var olmanın amacı bu olmasa da, bambaşka bir dünya vardı “rumuzlular” için burada. İçlerindeki kini, öfkeyi kusuyorlardı hakaret ederek, dalga geçerek, küçümseyerek. Sonra sosyal medya daha da cesur olmaya başladı. Rumuzlar yerini gerçek isimlilere bıraktı ya da rumuzluların sahici fotoğrafları oldu. Hangi rumuz kimin bilir olduk, artık saklanmak yoktu. Dünyaca ünlü sanatçılar, başbakanlar, cumhurbaşkanları dahi hesap açıp tweet atmaya başladı. Onlara cevap vermek, laf sokmak ayrı bir cesaret göstergesi oldu çıktı. Adında “sosyal” özünde asosyallik olan bu yolun nereye doğru gittiğini Facebook’un kurucusu Mark Zuckenberg ‘in bile öngörebiliyor olduğunu sanmam. Aso...

Oyun başlamadan önce çığlıklar atan ve tiyatro salonundaki kadife koltuklar arasında koşturan çocukların, ilk ‘’gong’’ sesiyle hızla nasıl yerlerine oturduklarına ve oyun başladığında pür dikkat ve çıt çıkarmadan nasıl bir oyunu başından sonuna izlediklerine  şaşıracaksınız. Tiyatroya gitmenin sinemaya gitmekten farksız olduğunu zannediyorsanız yanılıyorsunuz. Tiyatro öyle bir kanal ki, çocukların hem kalbine hem de beynine söz geçirebiliyor. Çünkü sahnede sergilenen olay, bize göre ne kadar ‘’gösteri’’ ise, çocuklar için o kadar ‘’gerçek’’.  Yerlere çöp atan bir çocuk sahneleniyorsa örneğin ve oyunun sonunda bu çocuk bir ders alıyorsa. Bilin ki aslında sahnedeki oyuncunun dışında ders alan biri daha var, o da çocuğunuzun ta kendisi! Tiyatro oyunları çocuklara tam da onların anlayacağı dilden; hayal dünyalarına ait, abartılı sözcüklerle ve de şatafatlı renklerle süslenmiş öyle doğru mesajlar veriyor ki... Çocukların dilinden çocuklara doğruları öğreten; hayvanla...

Hamileyken doğum öncesi bir eğitime katılmıştım; doğum, emzirme, bebeğin yıkanması, ek gıdaya geçiş gibi konularda aldığım bilgiler kesinlikle hayatımı kolaylaştırmıştı. Ama gel gelelim ki ‘’alerji’’ hele ki ‘’süt alerjisi’’ gibi konularda bilgi sahibi değildim. Oğlum doğduğunda alerjik olabileceğini ise hiç düşünmemiştim. Oğlum daha 3-4 günlük idi, emdiği süt mideye indikten birkaç dakika sonra tekrar ağzına geliyordu. Bu yenidoğan bebeklerde sıkça karşılaşılan ‘ ’bebek reflüsü’’ idi. Uyurken yatak başını yükselttim, emzirdikten sonra hemen  yatırmadım; mutlaka önce gazını çıkardım derken yine de reflüsü hiçbir şekilde azalmadı. Minik kusmalara alışmıştık artık, oğlum kilo alıyordu dolayısıyla çok da takmıyordum. Ancak ilerleyen günlerde  kakasında ip şeklinde kırmızı kan gördük (kılcal damara benzeyen) ve soluğu doktorumuzda aldık. İnek sütü alerjisi olabileceğini söylendi. Kan testi yapıldı, kan testi negatif çıktı. Ama bebeklerde  inek sütü alerji testi ne...

Bebeğiniz doğduğunda sütünüz ge-le-cek! Öncelikle olumlu düşünmeyi bir hayat biçimi haline getirmelisiniz. Tam 9 ay boyunca işleyen bu mükemmel sistemin sonunda, bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almış olmanız harika bir mutlu son. Bundan sonrasını sütüm gelecek mi, yetecek mi? ya emziremezsem? gibi kaygılarla kendinize ve bebeğinize zindan etmeyiniz. Süt üretimi beyne gelen sinyallerle gerçekleşiyor. Beyin memelere ‘’süt üret’’ veya ‘’üretme’’ sinyalini veriyor. Eğer ‘’eyvah sütüm yok’’ veya ‘’sütüm az mı, sütüm kesiliyor mu?’’ gibi cümleleri bırakın söylemeyi düşünseniz bile beyninize ‘‘sütü azalt!’’ veya ‘’süt üretimini kes!’’ sinyali gidiyor. Olumlu düşünün: Sütüm bol bol var, bebeğime yetiyor deyin. Doğumdan sonra bebeğin veya annenin gazı olur endişesiyle beslenmenizde kısıntıya gitmeyin. En çok süt yapan besinleri özellikle  yeşil yapraklı sebzeleri; kıvırcık, nane, roka ve bezelye, yeşil fasulye, pırasa, bakliyatlardan ise; bulgur ve kuru fasulyenin en çok üst ...