27. Ayda memeye veda

27 aydır her gece en az 4-5 kez memeye uyanıyordu oğlum. 

Kendi uykusuzluğumdan ve gün içerisindeki saçmalamalarımdan, unutkanlıklarımdan, tahammülsüzlüklerimden.. vs tamamen vazgeçtim ama bu yaştaki bir çocuk artık deliksiz uyumalıydı!
Uyku alışkanları konusunda uzman olan ve araştırmalar yapan nörolog bir abim: –2 yaşında çocuk! hala deliksiz uyumuyor mu? diye sorduğunda kafama dank etti.
Ama dedim ya hep oğlumun ‘en zor dönemiydi’ deyip erteledim memeyi bırakmayı.

Bilmiyordum ki her gecen günün daha zor olacağını! :)

24 aylık olsun memeden keseceğim dedim.
Böylece memesiz ve kesintisiz uyuyacaktı. 2 yaşına girdiği gün oğlum tamamen değişti ve sinir krizleri geçiren bir tip oldu! (2 yaşımıza ve 2 yaş sendromumuza girmiş olduk aynı gün. 2 mum değil 4 mum üflesek azdı..)

  –Şu an meme filan bıraktıramam! çok zor bir dönemde ! dedim ve erteledim bu süreci.

Aradan günler hatta aylar geçtiJ her geçen gün hep bir şey çıktıJ Tam sinir krizleri azaldı dedik. Anlamadığımız bir alerjisi çıktı bu sefer de. Vücudunda kızarıklıklar oluşuyordu kaşınıyordu vs..
(not: oğlum bebekliğinde süt, et vb tüm alerjileri yaşadı, 18.aydan sonra rahata kavuştuk. Gitmediğimiz doktor kalmamıştı). Böyle bir alerji safhasında çocuğu memeden kesmek için deli olmak lazımdı.

Neyse.. Günler sonra anladık ki..
meğer çocuğun vücudunda çıkan bu kızarıklıklar dişi sivri sineklerin bize bir oyunuymuşJ
Biz alerjiden yana çok çektiğimiz için, aklımıza başka bir şey gelmemesi normaldiJ Neyse onu alerji zannedip bir süre de onun geçmesini bekledik hahaha. Ta ki duvarda karnı tıka basa doymuş bir sivrisinek görene kadarJ. (Sivrisinekler benimle hala dalga geçiyor olmalı).

Bu meseleyi de (yani bir karmaşayı da(?))  bir şekilde ortadan kaldırdık dedik.
Bu sefer de bizim ev taşıma durumumuz çıktı.  -‘Taşınmak’ büyük bir travma zaten çocuk için şu an memeyi bıraktıramam dedi  pedogog içsesim:P

Taşındık.
Biraz eve alışsın, şu an odaları bile birbirine karışıtırıyor çocuk hiç sırası değil! dedim. Eşim;  – e anası kılıklı dediJ bunun travmayla ne alakası varJ Doğru ben de karıştırıyordum:D

Neyse.. Bu sefer hamile olduğumu öğrendimJ Hem de tamamen plan dışı. Eve yeni taşınmıştım, ne taşımadığım koli ne halı ne de masa kalmıştıJ Ayrıca ikinci bir çocuk odasına da yer yoktu:=) En kötüsü de oğlum hala emiyordu!!

1 kereden bir şey oluyordu, öğrenmiş olmuştukJ Neyse 2 sene sonraki kardeş planımızı biraz öne çekmiş olduk sadece. Hemen yeni duruma adapte olduk ailecek. Oğluma kardeş geliyordu yuppi!

Şimdi bir yandan bebeği nereye yatıracağım? telaşım, bir yandan mide bulantılarım ve bir yandan da memeyi nasıl keseceğim paniğim başlamıştıJ Oğlumu memeden kesmek artık kaçınılmaz olmuştu. 2 yaşına girdiği günkü laflarımı hatırladım –şu an bunu oğluma yapamam çok zor bir dönemde!..
allah dedi ki bana –al sana zor dönem!:))

Vesselam.. 

yaklaşık  15-20 gün önce oğluma –artık büyüdüğünü ve memeyi bırakması gerektiğini anlattım.
Bir winnie the pooh hikayesi dinler gibi dinledi başlardaJ bu ilk aşamaydı.
Böyle olacağı belliydi zaten; -bu kadın ne içiyorsa bana da ondan getirin.. tavırları çok normaldiJ

İkinci aşama: Gündüz uykularında zaten haftada 1-2 kez belki emziriyordum (evde olduğum zamanlar sadece). Diğer günler ablası uyutuyordu kitap okuyarak ve biraz kucağında pışpışlayarak. Önce bu 1-2 kezleri de kaldırdım. Eğer o gün evdeysem de oğlumun uyku saatinde mutlaka dışarı çıktım; alışveriş yaptım, sinemaya gittim (fırsattan istifadeJ)..

Bu arada güzel bir şey oldu oğlum kendiliğinden artık gece hiç uyanmamaya başladı. Benim amacım gece memesini en son kesmekti ama kendiliğinden hızlandı süreç.

Üçüncü aşama: memeci bıdıkların en çok sevdiği şey ‘sabah uyanınca meme emmektirJ’ (Aforizma gibi oldu:). Onu bıraktırdım bu sefer de, tabi ağlıyordu hatta sinirden çıldırıyordu. Çizgi film açmayı denedim, 1 gün kandı ikinci gün kanmadı. Balığı Nemo’nun çok acıktığını ve acilen mama vermemiz gerektiğini söyleyerek yataktan kaldırdım, bunu da bir gün yedi sadeceJ

Üçüncü gün artık memede ısrarcı olmadı ama kucağımda bana sarılarak ayılmak istedi. Ok sorun yoktu.

Dördüncü aşama ise: sabah yada gün içinde bana sarıldığında, ki sanırım benden kopmak istemediği için psikolojik olarak böyle bir eğilim başladı bu dönemde. Memeyi bırakmanın ikimiz için de bir ayrılık olmadığını tam tersi birbirimize daha çok bağlanacağımızı, daha çok vakit geçireceğimizi söyledim. Seni hiç bırakmayacağım. Hep yanındayım. Hayatımızda hiçbir sey değişmeyecek, sadece artık gece daha güzel uyuyacağız, ertesi gün daha enerjik olduğumuz için daha çok oyun oynayacağız dedim durdum günlerce. (Kendimi mi onu mu telkin ediyordum bilemiyorumJ)

Beşinci aşama: İşte en zor kısmı buydu benim için. Çocuk 27 ay memeyle uykuya dalmış. Simdi nasıl uyuyacağını bilmiyor? ee anne de bilmiyor nasıl uyutacağınıJ Buyur burdan yak. 

Deneme yamulma yaptıkJ ilk gün yaklaşık 10 ayrı kitap okudum; masal anlattım; kucağımda gezdireyim dedim ı ıh! hiçbiri olmadı. Bu çocuk bir daha hiç uyumayacak heralde korkusuna kapıldım. Neyse gece 11.30’da sızdı. Yanıma öylece yattı, yüzü bana  dönük. Kendi kendine uykuya daldı.

İkinci gün; bu sefer ninni söyledim, kucağıma yatırıp sırtını sıvazlayayım dedim. Yok! benimle tensel temastan kaçtı sürekli. Çok içim acıdı. Küsmüş gibiydi. Neyse eline bir araba verdim. (Pek de iyi yapmamışım 9  gibi gözlerinden uyku akan çocuk, yatakta araba oynamaya başladı. İyice ayıldı.) Neyse 10.30da elinde araba sızdı sonunda.

Üçüncü gün farkettim ki ben bu uykuyu çok dert edip, çocuğa baskı yapıyorum her akşam. Hadi -uyu artık annecim, neden uyumuyorsun?? Dırdırdır.. Taktik değiştirdimJ Yumuşak moda geçtim.  -annecim uykun geldiğinde odamıza gidelim tamam mı dedim. –bu kadın da kim? Der gibi baktı banaJ Ve gerçekten  -anne yuyos! Dedi yarım saat sonra ve beni peşine takıp odaya götürdü.

Yan yana yatağımıza yattık. 2-3 kez indi yataktan ve kaçtı salona gitti. Hiçbir şey demedim. Ben seni burda bekliyorum annecim dedim sadece. Tekrar geldi,  –Benim uykum geldi yatıyorum, sen de uykun gelince çık yanıma annecim dedim. Gitti, geldi, gitti geldi derken, uyumaya geldi bu sefer (?). Bu arada ben ninni, kitap yada herhangi bir ses istemediğini farkettim. Çünkü direk uyarılıyor oğlum, bebekken sallamayı da denemiştim hemen gözlerini fal taşı gibi açmış ve ayılmıştı. Uykusu da olsa pür dikkat kendini ya sese (ninniye) yada kitaptaki resimlere veriyor. Çocuğu iyi tanımak lazım.

Neyse yattı yanıma, ben de kapattım gözlerimi. 5 dak. İçinde uyudu.

6.aşama: 2 gündürse şöyle bir şey oluyor; oğlum -emdiği dönemde- her gece saat 12-1 arası uyanır ve hep o saatte meme emer öyle uykuya devam ederdi. Şimdi alışkanlık.. aynı saatte kalkıyor, kucağıma alıyorum pış pış yapayım diye. Meme vermiyorum diye bu sefer bir başlıyor ağlamaya gece yarısı**. Gözleri kapalı bir vaziyetteL içler acısı vallahi. Tüm ev ayakta ne yapacağımızı şaşırıyoruz. Ama bugün şöyle bir şey deneyeceğim. 12’ye alarmını kurup, o 1 saatlik süreçte oğlumu gözlemleyip, sırtına pış pış yaparak uykuya devam etmesini sağlayacağım. Bunu da çözersem hiçbir sorunumuz kalmayacak uykuyla ilgili nihayetJ

Sonuç: 

Evet bu yöntem işe yaradı. 2 gece aynı şeyi yaptım. Uyanmadı ve artık hiç uyanmıyorJ Şimdi geldi gündüz uykularını da bu şekilde ayarlamaya. Şu an ablası uyutuyor gündüz ama ben hala ögle uykusuna yatıramıyorum. Memeyi bıraktık ya ana sorun çözüldü. Şimdi herşey daha kolay bana kesinlikle.

İkinci bebeğim içinse çok sinsi planlarım var. Uyku eğitimi, çiş eğitimi vs hepsini ilk hafta öğretip kökten çözmek gibi:D Şaka bir yana yine emzireceğim 2 yaşına kadar ama 2 yaşına 1-2 ay kala en geç memeden keseceğim. En geç 4.ayına kadar da uyku eğitimini vereceğim. Bu sayede zaten memeden kesmek de bu kadar zor olmayacak tahminim.

**EDIT 2.  (19.06.2012)
Kendi kendine geçti gece terörümüz cok şükür:)


*EDIT 1. (22.05.2012)
 1 hafta kadar gece yarısı kalkıp aglamaları olmadı. Ama sonra yine başladı. Az önce yazımı okuyup bana yol gösteren sevgili Zeynep ablacım dedi ki; bu anlattıgın 'night terror' (gece terörü). Bizde de olmuştu dedi. Okudum  çeşitli yerlerden. Evet bizimki de aynen bu:( nasıl geçireceğimiz konusunda daha detaylı araştıracağım.

Herkese önce sağlık diliyorum. İnanın gerisi boş.

annok